Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik Staropolski/Wzgórę
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Wzgórę, 1) ku górze, w górę, wysoko (podnieść oczy W.; krewni W. idący = krewni wstępni); 2) w górze, na górze, wysoko (Bóg na niebie W.; rzeczy, które są na niebie W. i na ziemi nizko).
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik Staropolski |
Data wydania | ok. 1920 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | skany na Commons |
Inne | W – wykaz haseł W – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
{{#lst:Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0864|nic}}
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Władysław Niedźwiedzki, Antoni Krasnowolski.