Uwaga |
---|
M. Arcta Słownik Staropolski/Wytrwać
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Wytrwać, 1) wybyć, wyżyć, przeżyć (bez płodu wytrwała dni swoje); 2) wytrzymać, poczekać (nie wytrwa, aby nie miał napadać; prosił, aby wytrwał trochę król, obiecując się stawić); 3) wytrzymać, znieść, ścierpieć (nie mógł W. szatan, iż człek lepiej się sprawował; nie wytrwam, uderzę cię; W. złe i dobre; wszystkie natarcia swemi siłami wytrwał; chciałem złość W. uprzejmością = przetrzymać, przezwyciężyć; W. kogo, komu; nie W. czemu = uledz czemu).
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik Staropolski |
Data wydania | ok. 1920 |
Wydawnictwo | M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | skany na Commons |
Inne | W – wykaz haseł W – całość |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
{{#lst:Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0847|nic}}
{{#lst:Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0848|nic}}
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Władysław Niedźwiedzki, Antoni Krasnowolski.