Ewa I

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Kazimiera Zawistowska
Tytuł	Ewa I
Pochodzenie	Poezye cykl Dusze
Data wydania	1909
Wydawnictwo	H. Altenberg
Druk	W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: Cały cykl Pobierz jako: Cały zbiór Pobierz jako:
Indeks stron

[59] Ewa I Usnął Adam, skroń sparłszy o warkocze Ewy, I w śnie Panu się kłaniał — bo stworzeniu z gliny, Sad Edenu Pan otwarł z mnogością zwierzyny, I dal jagód soczystość i zbóż złotych siewy, I systemu łask szczodrych — otworzył bok lewy, I żywemu dał kwiatu powstać z jego kości. Więc olśnion, wzrok napasłszy krasą tej piękności, Usnął Adam, skroń sparłszy o warkocze Ewy. I cisza — w łąk kobiercu spi Adam, spią trzody, Edeńskie im wonieją zdrzemane ogrody... I tylko, wraz z gwiazdami nad zacisznym rajem, Dwie par źrenic bezsennych patrzy w siebie wzajem — I do Ewy płonącej, złotowłosej głowy, Wąż pnie ciała gibkiego oplot szmaragdowy.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Kazimiera Zawistowska.