Dwie waryjacyje na odwieczny temat

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Leo Belmont
Tytuł	Dwie waryjacyje na odwieczny temat
Pochodzenie	Rymy i Rytmy. Tom I cykl Na nutę współczesną
Data wydania	1900
Wydawnictwo	Jan Fiszer
Druk	Warszawska Drukarnia i Litografja
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały cykl Pobierz jako: Cały tom I Pobierz jako:
Indeks stron

[42] Dwie waryjacyje na odwieczny temat. A) W lesie — w południe. Na widok bladych, trupich lic I świeżych mogił swych współbraci, — Człowiek blednieje, milknie, drży, Naraz odwagę całą traci!… Potrzeba umieć tak, jak liść, Zawsze z nadziei barwą świeżą, Spoglądać w niebo, choć u stóp Wróżebne żółte listki leżą. I choćby mógł cię każdy grób Zaczepić głosem: „Czy pamiętasz, Że będziesz także leżał tu?!“ Tem ci odważniej krocz przez cmentarz! Bo zanim spadnie, nawet liść Zieloną barwą wciąż się śmieje; Dopóki możesz naprzód iść, Dopóty w sercu miej nadzieję! [43] B) W domu — wieczorem. Wiosenną wonią twoich rad Nie zbawisz ducha przed zatruciem; To, co słabością w człeku zwiesz, To jest w nim myślą i uczuciem. Lecz nawet twój zielony liść, Z całem bogactwem zadowoleń, Potrafi znosić tylko śmierć Dawno zamarłych już pokoleń… Bo gdy jesienią jeden brat Z żałobnym szmerem, żółty spada, To za nim wkrótce idzie w ślad Skurczona, drżąca też gromada… A więc nie może patrzeć człek, Jak przy nim życia kwiat więdnieje… Dopóki serce ma i myśl, Jakże zachować ma nadzieję?!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Leopold Blumental.