Córeczka grabarza

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ernest Buława
Tytuł	Córeczka grabarza
Podtytuł	(Do muzyki)
Pochodzenie	Piołuny
Data wydania	1869
Wydawnictwo	Jana Ignacego Kraszewskiego
Druk	J. I. Kraszewski
Miejsce wyd.	Drezno
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: Cały zbiór Pobierz jako:
Indeks stron

[137]{{#lst:Strona:Piołuny.pdf/137|s137d|}} [138] Ale nieraz, biednéj, boséj Tak się szczęście śni… Lecz tu tylko płaczą, łkają, I mnichowie wciąż śpiewają Wieczne odpoczywanie i t. d.  II. Nieraz kiedy grób kopała Na łopacie wsparła dłoń, Ach! i chłopca wspominała Co jéj ścisnął dłoń!... Raz z nim w karczmie tańcowała Co obok cmętarza A odtąd go niewidziała, Jemu strach grabarza… Kopie dziewczę grób po rosie, Kraczą krucy, biją w dzwon, Kosyniery w żalu głosie Niosą trumnę — w trumnie — on!... Oj czerwoną miał koszulę, Młody uśmiéch zwiądł, A moskiewską w piersiach kulę — Wstanie z nią na sąd!...  III. Padło dziewcze i niejękło, Tak jéj cicho serce pękło, [139]{{#lst:Strona:Piołuny.pdf/139||s139g}}

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.