Biją razem wszystkie dzwony — a Zygmunt najgłośniej...

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Orkan
Tytuł	Biją razem wszystkie dzwony — a Zygmunt najgłośniej...
Pochodzenie	Poezje Zebrane tom II
Redaktor	Stanisław Pigoń
Data wydania	1968
Wydawnictwo	Wydawnictwo Literackie
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór
Indeks stron

[273] Biją razem wszystkie dzwony — a Zygmunt najgłośniej... Brzmią tęsknotą, jęczą, kwilą... coraz to żałośniej!... Coraz szersze dźwięków koło ku niebu się wije — W nim rozpaczne głosy słychać: „Książę nasz nie żyje!... Doszedł celu swoich marzeń na biskupim tronie,        5 Więc, spokojny, poszedł spocząć na Piotrowym łonie... Któż nas teraz będzie uczył przykładem i słowem, Jak uciekać przed największym świętem narodowem — Jak pogodzić szatę bożą — z miłością dla tronu — Jak wielbić «rząd z bożej łaski» do samego zgonu!!        10 Zgasł ten «święty», co zwaśnionych jednał, drugich godził; Zgasł sekundą, chwilką jedną — jak jasne pochodnie. Któż ten urząd będzie umiał sprawować tak godnie — Któż odkryje kręte ścieżki, po których on chodził?!!“ [274] — I nie było końca żalom, narzekaniom tłumu,        15 Wychwalaniom zasług księcia, świętości, rozumu!... A przekupki aż do mroku — od samego rana, Kłócą się — gdzie Świątobliwość będzie pochowana? Vox populi brzmi: „Na Zamku!“ — ba! lecz tu sęk cały! Dewotki „w grobach królewskich“ chować by go chciały,        20 Inni — w grobach kapitulnych, przy wielkim ołtarzu, „Bezbożni“ zaś chcieli — księcia chować na cmentarzu!! ....................

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.