Ballada jedna z tysiąca

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Orkan
Tytuł	Ballada jedna z tysiąca
Pochodzenie	Poezje Zebrane tom II
Redaktor	Stanisław Pigoń
Data wydania	1968
Wydawnictwo	Wydawnictwo Literackie
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór
Indeks stron

[248] BALLADA JEDNA Z TYSIĄCA Chcecie słyszeć balladę? — opowiem. Żyła matka — gdzie żyła? nie powiem; Przy niej córka — aniołek maleńki... Kwiaty, śmiechy, lalki i piosenki Wirowały po główce dziewczęcia...        5 Śliczna jakby królewna z zaklęcia — I myślano powszechnie, że dziecię — To aniołek błądzący po świecie... Mija jedna po drugiej wiosenka, Alineczka za każdą piękniejsza —        10 I wysmukła jak młoda sosenka, I od kwiatów wiośnianych strojniejsza — A co oczko — to jasna gwiazdeczka, A co koral — to piękne usteczka... Toż na zabój kochali ją młodzi,        15 A ona się — bywało — naśmieje I jak motyl: przywabia, a zwodzi, I ucieka, a barwą przynęca... Patrz — pod brzozą tam krzyżyk czernieje, Gdzie się powój o kamień okręca...        20 [249] Na cmentarzu — pod cyprysu cieniem Drugie serce — spalone cierpieniem, Rozsypało się dla niej w popioły — Niech go strzegą cmentarne anioły!... Lata, wiosny — mijają przelotne,        25 Szczęście jasnym blaskiem się uśmiecha... I Alinka śmieje się po wiośnie, I spojrzenia rozrzuca zalotne — Serce zimne - lecz uśmiecuśmiech — pociecha, Wabi roje motyli — miłośnie...        30 Lecz jak kwiaty wiośniane więdnieją — I zostają łodygi — szkielety... Tak jednaką światową koleją Nikną blaski szczęśliwej kobiety... Nie pomogą bielidła — ni róże!        35 ............ Nieraz marząc, westchnęła: „Mój Boże! Wspomnieniami samymi żyć smutno!“ — Pragnie wrócić na drogę pokutną — Wiosnę wrócić: Za późno — niestety!...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.