Błogosławiona niech będzie Ułuda!... (Post Arma... VIII)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Orkan
Tytuł	Błogosławiona niech będzie Ułuda!...
Pochodzenie	Poezje Zebrane tom II
Redaktor	Stanisław Pigoń
Data wydania	1968
Wydawnictwo	Wydawnictwo Literackie
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór
Indeks stron

[79]{{#lst:Strona:PL Władysław Orkan-Poezje Zebrane tom 2.pdf/79|PA}} [82]{{#lst:Strona:PL Władysław Orkan-Poezje Zebrane tom 2.pdf/82|PA8|}} [83] Ona na oczach gdy położy dłonie, Słońca się niecą. Przez nią kamieni drogich miryjady W kotlinach śnieżnych się jaśnią, A białym szronem owinięte sady        15 Jawią się baśnią. Ona kochankom w okolicy dzikiej Kulisy stawi śnione: Gaje, polanki, księżyc i słowiki, Śmierci przesłonę.        20 Za jej to sprawą dzwon w puszczy uderza, Odkrzyk zbłąkane wita, A w skałach oczom niewinnym pasterza Paproć zakwita. Przez nią skazańcom, w sen stoczonym w celi,        25 Kaźni otwiera się brama — Nędzarzom śnią się w pełnej niepodzieli Skarby Sezama. Ona-ć pielgrzyma, gdy upada w męce, Wizją ogrodu ożywi — —        30 Nieszczęśni żywot święcą jej w podzięce, Iż mrą szczęśliwi. Więc dobroć sławię tej, co szczęście wskrzesza, Promiennych złud bogini, Która zdobycie w niedościgłem wiesza,        35 Sen — prawdą czyni.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.