Śnieg (Zawistowska, 1909)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Kazimiera Zawistowska
Tytuł	Śnieg
Pochodzenie	Poezye cykl Ze wsi
Data wydania	1909
Wydawnictwo	H. Altenberg
Druk	W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: Cały cykl Pobierz jako: Cały zbiór Pobierz jako:
Indeks stron

[30] Śnieg Loty kwiatów rozwitych na mistycznej łące, Oderwanych od łodyg, ściętych kwiatów pęki. Uskrzydlonych gwiazd taniec leciuchny i mięki, Lotne gwiazdy, srebrzyste motyle goniące. Lecą... gwiazdy... motyle... i kwiaty iskrzące... Lecą... spadły — siew biały z pod anielskiej ręki. Jak dziewiczej orkiestry przytłumione dźwięki Grają bielą barw, tonów pyły wirujące. Tak grają, że się duszę chce rozewrzeć całą, I tą bielą się osnuć — w tę kaskadę białą Nurzać duszę, i srebrzyć ją mleczną ponową, By dziewiczą się stała krysztalną alkową. A wówczas na jej szybie błękitnej wykwitną Kwiaty marzeń młodzieńcze z koroną błękitną.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Kazimiera Zawistowska.