Vicit instans

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Giordano Bruno
Tytuł	Vicit instans
Pochodzenie	Wyjątki z »Bohatyrskich szałów« ze zbioru Po drodze
Data wydania	1909
Wydawnictwo	G. Gebethner i Sp.
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków, Warszawa
Tłumacz	Przecław Smolik
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: Cały zbiór Pobierz jako:
Indeks stron

[95] 15. CUI NOVA PLAGA LOCO. Któż w Libii i Apulii żyznej glebie zliczyłby w dzień żniwa padający kłos dojrzałych zbóż! Lub promienisty włos pożogi słońca, co płonie na niebie! Lecz cierpień tych, któremi karmię siebie, więcej, i strzał tych, których ostry cios rani me serce, gdy mi zwoli los w twe oczy spojrzeć, gwiazdy na mem niebie! Kiedyż, o Amorze, schowasz już twe strzały? Patrz, wszakże serce me — to jedna rana, i jam, ofiara twa, krwią zbroczon cały! Rzuć strzałę w piersi te, którym nieznana, miast by twa sztuka wiecznie skierowana w moją pierś była, jakoby w cel stały! Po cóż tam nowych strzał, gdzie tkwi ich tyle, o piękny bożku, rozrzutniku śmiały! Po cóż się znęcać nad tym, co już legł w bezsile?

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Giordano Bruno i tłumacza: Przecław Smolik.