Wracamy teraz od grabarzy, o których mówiliśmy, do wyszczególnienia innych społeczności chrześcijanskiéj stanów; a naprzód do kobiét, które przewodniczyły swéj płci, szczególną odznaczając się gorliwością, i wyróżniając ściśle przytém obowiązkami surowszemi.
Duchowieństwo, o którego wysokiém stanowisku społeczném mówilismy, przez osoby niższych święceń i skromne sługi ołtarza, łączyło się i zlewało w gromadkę chrześcijańską, dla któréj było ojcowską władzą i starszém braterstwem. Tak samo jak męzkiéj części téj społeczności przewodniczyli duchowni, na czele niewiast stały kobiety, wyłączniéj, całkowicie poświęcone Bogu, modlitwie, i w imię Boże posłudze sióstr i braci. Ich rodzinę stanowili ci, co jéj nie mieli; były one matkami, siostrami, córkami osieroconych przez męczeństwa, osamotnionych i biednych... Taką była naprzód instytucya Dyakoness, odnosząca się do pierwszych wieków Kościoła.
| Uwaga |
|---|
Strona:PL JI Kraszewski Wieki katakombowe odczyt3 part01.png
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Ta strona nie została skorygowana
WIEKI KATAKOMBOWE.
Odczyty w Dreznie
J. I. Kraszewskiego.
Odczyt Trzeci.
