Pani M. K. na odjezdnem z Kazimierza

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Tadeusz Hollender
Tytuł	Pani M. K. na odjezdnem z Kazimierza
Pochodzenie	Czas który minął i inne wiersze
Wydawca	A. Krawczyński
Data wydania	1936
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	skany na Commons
Inne	Pobierz jako: Cały zbiór Pobierz jako:
Indeks stron

[24]> No cóż, odjeżdżam — dymią piachy pod szerokiego wiatru tchnieniem, i ty ku wodzie oczy nachyl, i tak się przez to nic nie zmieni.  No cóż — przyjazdy czy odjazdy  życia do śmierci nie wymierzą,  bez końca drążyć będą gwiazdy  szeroką Wisłę w Kazimierzu. Tam noc chmurami się nie zmieści po rozwichrzonych płynąc bukach, — ja tylko w żadnem innem mieście już się spokoju nie doszukam.  Mnie jak mityczny żółty Egipt  zastyga świat w kłamliwą rację,  mnie oba ciemne Wisły brzegi  zostaną zawsze — dekoracją. Mnie nikt już świata nie uprości, przetrwa do śmierci lśniące szkliwo, mnie ledwie wiersze o miłości, mogą miłością być — prawdziwą.  Ja tylko w zmienność się zanurzę,  byle wciąż różniej, wciąż inaczej,  mnie tylko czarna, smutna muza  w nienaturalnem oknie płacze. I tylko mnie już dzień się każdy życiu jak kłamstwu sprzeniewierzy... Żegnaj — niech cicho kwitną gwiazdy nad tobą — i nad Kazimierzem.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Tadeusz Hollender.