Płyta Nieznanego Żołnierza

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Tadeusz Hollender
Tytuł	Płyta Nieznanego Żołnierza
Pochodzenie	Czas który minął i inne wiersze z cyklu Ludzkie
Wydawca	A. Krawczyński
Data wydania	1936
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	skany na Commons
Inne	Pobierz jako: Cały zbiór Pobierz jako:
Indeks stron

[50]> Na pierś, zżartą na proch iperytem, gdzie się bagnet rdzawił jak gwóźdź — legli ciężko wyzłacaną płytą, twardym marszem przytłukli. Nawskróś! Rozsypali po niebie sztandary, dzieci rzędem wzdłuż płyty i tłum, znicz się krwawił i krwawił pożarem, cisza rosła pod niebo — jak tum. Salwy, wieńce, okrzyki wezbrane, mowy, kwiaty. — Żołnierze! — och, wyjść, krzyknąć — Milczcie! Żołnierzem Nieznanym nigdy, nigdy nie potrafię być. Posłuchajcie mnie bracia, co teraz defiladą łamiecie mi pierś. — Najstraszniejsza rzecz — to umierać! Nastraszniejsza jest — dusząca śmierć! — Ja nie umiem być bohaterem, ciężko na pierś z marmuru brać łom... — A w okopach miałem wszystkie papiery, i nazwisko... i dzieci... i dom... — Za coś, Wrogu Nieznany, czy Bracie w piersi bagnet zębaty mi wparł, [51] — za coś moje nazwisko zatracił, kiedym ziemię pazurami darł. To przez ciebie, i widzisz, przez ciebie, Wrogu, Bracie Nieznany, aż stąd znowu kwitną chorągwie na niebie, i daleki majaczy znów front. Aż pod taktem defilad i butów taki wstrząśnie kolumnami szloch, że miljony Nieznanych Rekrutów płytę z piersi rozniosą... — Na proch!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Tadeusz Hollender.