Uwaga |
---|
Ostatnie słowo (Teofil Lenartowicz)
Wersja z dnia 20:38, 3 kwi 2016 autorstwa imported>Nawider (Nawider przeniósł stronę Ostatnie słowo do Ostatnie słowo (Teofil Lenartowicz): pod disambig)
Strudzony żeglarz do brzegu dopływa
Na kruchej łódce przez burzliwe morze.
Gdzieżeś, o piękna wyobraźnio tkliwa,
Królu mój niegdyś czy pogańskie boże? -
Pobladła szata srebrną barwą lśniąca
Przed prawdy wiecznej surowym obliczem,
A sława, sława, niegdyś tak nęcąca,
Czymże przede mną? - Próżnością i niczem!
Czoło zorane ku ziemi się zniża,
Widomych kształtów czarodziejstwo kona.
O Panie! W Twoje upadam ramiona
I już nie widzę nic, nic - oprócz krzyża...
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Teofil Lenartowicz.