Uwaga |
---|
Kategoria:Maciej Kazimierz Sarbiewski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
(poprzednia strona) (następna strona)
Alfabetyczny wykaz tekstów Macieja Kazimierza Sarbiewskiego |
Maciej Kazimierz Sarbiewski - indeks alfabetyczny:
Strony w kategorii „Maciej Kazimierz Sarbiewski”
Poniżej wyświetlono 79 spośród wszystkich 81 stron tej kategorii.
(poprzednia strona) (następna strona)O
- Oda I. Do Egnata Nolliusza
- Oda I. Do Jana Rywockiego, Jezuity
- Oda I. Do Publiusza Memmiusza
- Oda I. Do Stanisława Łubieńskiego, Biskupa Płockiego
- Oda I. Do Urbana VIII Papieża, gdy niezmierne siły tureckie ustąpiły z Węgier
- Oda I. Pochwała ciszy zakonnej
- Oda II. Do Aureliusza Lyka, aby nie narzekał na niestałość losów
- Oda II. Do Cezara Pauzylipa. Królestwo Mądrego
- Oda II. Do Marka Sylicerna
- Oda II. Do swej harfy
- Oda II. Pochwała rzeki Bugu, poświęcona St. Łubieńskiemu
- Oda III. Do Kryspa Lewińskiego, iżby zanadto nie dowierzał młodości
- Oda III. Do swojego brata Stanisława Sarbiewskiego
- Oda III. Janowi Karolowi Chodkiewiczowi, wojewodzie wileńskiemu i hetmanowi wielkiemu litewskiemu, idącemu na Turków, poeta wróży opiekę i błogosławieństwo N. P. Maryi
- Oda III. Na szpetną chciwość wieku
- Oda III. O zwycięstwie Polaków nad Osmanem, cesarzem tureckim pod Chocimem dnia 6 września 1621 roku. Pieśń Galeza, rolnika dackiego
- Oda IV. Do bł. Stanisława Kostki, na intencyę Władysława IV, Króla Polskiego, gdy ten jeździł do wód badeńskich
- Oda IV. Do książąt Europy — o potrzebie wyjarzmienia Wschodniego Państwa
- Oda IV. O występkach rodzaju ludzkiego
- Oda IV. Panegiryk Annie Radziwiłłowej, kasztelanowej trockiej, księżnie na Nieświeżu
- Oda IV. Parodya z pieśni Jana Kochanowskiego, po zwycięstwie nad Turkami i porażce Kozaków przez Koniecpolskiego
- Oda IX. Do Cezara Pauzylipa — przeciwności mężnie znosić należy
- Oda IX. Do Cezara Pauzylipa, iżby zanadto nie dowierzał młodości
- Oda IX. Niczego nie należy głupio się lękać lub spodziewać
- Oda IX. Poeta wzdycha do niebieskiej Ojczyzny
- Oda V. Do Jakóba Zadzika, Bisk. chełmińskiego, kanclerza koronnego, po zawarciu przezeń pokoju Polski z Rosyą w Polanowie
- Oda V. Do samego siebie
- Oda V. Gromi gnuśność wieku
- Oda V. Kato polityk
- Oda V. Pochwała miasta Gdańska. — Przypomina zwycięstwo Gdańszczan nad Teutonami i wychwala ich wierność ku Polsce
- Oda VI. Do Decyusza
- Oda VI. Do Jana Rywockiego, Jezuity
- Oda VI. Do Kw. Delliusza, — nie przykładami narodu, lecz rozumem życie nasze kierować winniśmy
- Oda VI. Do Stefana Paca, podskarbiego litewskiego. Wyrzuca rycerstwu przepych rynsztunków
- Oda VI. Pochwały Franciszka Barberiniego
- Oda VII. Do książąt państwa rzymskiego. O wyjarzmieniu prowincyi greckich
- Oda VII. Do Najśw. Maryi Panny, gdy Jan Karol Chodkiewicz zbudował Jej kościół w Krożach
- Oda VII. Do rycerstwa europejskiego, o wyswobodzeniu prowincyi greckich
- Oda VII. Do Zygmunta Leta, — zaleca milczenie i unikanie chwały
- Oda VII. Wiekuista pamięć cieniom ojca i syna
- Oda VIII. Do Aula Lewińskiego. Dzielność szlachcica polskiego Wiszniowskiego, który gdy w walce za ojczyznę poległ, Turcy, jego serce między sobą podzieliwszy, pożarli
- Oda VIII. Do Jana Libińskiego — usprawiedliwia swoją samotność
- Oda VIII. Do rycerstwa polskiego. Gdy Władysław, królewicz polski, po pokonaniu Osmana pod Chocimem dnia 10 października 1621 r., zwycięskie wojsko na zimowe leże odprowadzał
- Oda VIII. Do rzeki Narwi, na której brzegach, będąc dzieckiem, złożył najpierwszy wiersz liryczny
- Oda VIII. Pieśń na cześć zwycięzcy
- Oda X. Do Jana Rudominy na śmierć jego brata Jerzego R.
- Oda X. Do Kryspa Lewińskiego — poeta zapytany dlaczego w drodze śpiewa, odpowiada
- Oda X. Do książąt włoskich o konieczności odzyskania Wschodniego Państwa
- Oda X. Ze świętego Kantyku Salomonowego
- Oda XI. Do fiołków, którymi w maju uwieńczono głowę Dzieciątka Jezus
- Oda XI. Do Jana Rudominy na śmierć jego ojca Jana R.
- Oda XI. Do Jędrzeja Rudominy, Jezuity, gdy z Rzymu odjeżdżał do Portugalii, mając stamtąd płynąć do Indyi
- Oda XI. Do Lewina Hieliusza — zalecenie pracy
- Oda XII. Do zefiru
- Oda XII. Na kamień węgielny kościoła Towarzystwa Jezusowego w Krożach pod wezwaniem Najśw. Maryi Panny, który założył Jan Karol Chodkiewicz, wychodząc na Turków
- Oda XII. Pochwały Zygmunta III, króla polskiego i szwedzkiego
- Oda XIII. Do Abrahama Bzowskiego zak. kaznodz. „O historyi dziejów Eugeniusza IV, Papieża“
- Oda XIII. Do Niemiec wrzących wojną domową
- Oda XIII. Proroctwo Noego opłakujące bezrządy przeszłch i bałwochwalstwo przyszłych czasów
- Oda XIV. Do Mądrości Boskiej. Gdy z Włoch, Francyi i Niemiec dochodziły wieści o rozruchach i wojnach
- Oda XIV. Do przyjaciół Belgów
- Oda XIV. Ze świętego Kantyku Salomonowego
- Oda XIX. Do Kwinta Tyberyna
- Oda XV. Do Kwinta Arysta
- Oda XV. Do Najświętszej Maryi Panny. Gdy głodem, wojną i niepogodami Nieba Polska była trapiona
- Oda XV. Do rycerstwa polskiego — roku 1630
- Oda XVI. Do Filidyusza Morabotina
- Oda XVI. Do Przyjaciół
- Oda XVI. Do Sławy, aby głosiła czyny Władysława, królewicza polskiego i szwedzkiego
- Oda XVII. Do Wojciecha Turskiego. O swoich snach i marzeniach lirycznych
- Oda XVIII. Do Najśw. Maryi Panny, gdy w Akademii Wileńskiej Towarzystwa Jezusowego, po ukończeniu kursów filozofii, miano rozpocząć teologię scholastyczną
- Oda XX. Do Pawła Kozłowskiego
- Oda XXI. Do rycerstwa Polskiego i Litewskiego. Amfion albo miasto dobrze urządzone