Idźcie z mej duszy

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Kazimiera Zawistowska
Tytuł	Idźcie z mej duszy
Pochodzenie	Poezye cykl Znużenie
Data wydania	1909
Wydawnictwo	H. Altenberg
Druk	W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: Cały cykl Pobierz jako: Cały zbiór Pobierz jako:
Indeks stron

[77] Idźcie z mej duszy — idźcie drogą mleczną Po gwiazd gościńcu — a na wasze głowy Deszcz niech upadnie — wonny — jaśminowy — Budząc kapelę dźwięków napowietrzną. Idźcie z mej duszy w krainę bajeczną, Bo, raz umilkłszy, wasz śpiew bezechowy Ów łuk przymierza rozerwał tęczowy, Łuk, co był rzucon w mą duszę słoneczną. Dziś dusza moja jest cichym grobowcem, Wy, jak motyle w grobowcu zbłąkane, Ranicie skrzydła o granitów ścianę. Idźcie więc Cienie, chłonąć blask i wonie — Bo tu kolumna tylko gromnic płonie — A dym kadzideł wonieje jałowcem...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Kazimiera Zawistowska.