I. Próżno wołasz

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Kazimiera Zawistowska
Tytuł	I. Próżno wołasz
Pochodzenie	Poezye cykl Z marzeń moich
Data wydania	1909
Wydawnictwo	H. Altenberg
Druk	W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: Cały cykl Pobierz jako: Cały zbiór Pobierz jako:
Indeks stron

[47] I Próżno wołasz... za nami upiorna gromada Widm i cieni się wlecze, dusze nam targa Ta zastygła w powietrzu, żałośliwa skarga, Co gdzieś trumien otwartych krawędzie obsiada. Próżno wołasz... zajęła już Ananke blada Nasze miejsca przy uciech biesiadniczym stole — Więc wszystkie moje kwiaty zemrą na Twem czole, Jak mrze mrokiem zgaszona światłości kaskada... I na wieki rozdziela nas Ananke blada... Czyś słyszał strun porwanych ścichłe nagle głosy? Czyś widział w proch strącone tęczowe motyle? Ach — ja Ciebie pragnęłam, jako pragną rosy Mrące kwiaty, zdeptane w gościncowym pyle!... A jednak rozdzieliła nas Ananke blada...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Kazimiera Zawistowska.